In Nederland maken alle dertien universiteiten gebruik van EU-subsidies. Erasmus+ is het subsidieprogramma voor onderwijs van de Europese Unie. Maar wat omvat dit programma precies en hoe onschuldig is het?
Erasmus
Het bekendste voorbeeld van het Erasmus+-programma is de individuele leermobiliteit: een tijdje naar het buitenland voor je studie. Hierdoor krijg je verbeterde leerprestaties, betere kennis van vreemde talen, een groter intercultureel bewustzijn en een beter besef van het ‘’Europese project’’ en de waarden van de EU, aldus de Europese Unie zelf.[1] Goed onderwijs is belangrijk voor mensen om een actieve rol in de samenleving te kunnen spelen en om actief te kunnen zijn op de arbeidsmarkt. De individuele leermobiliteit heeft veel, ogenschijnlijk redelijke, doelen, maar één valt op: ‘’Een gevoel krijgen van een Europees burgerschap en een Europese identiteit ontwikkelen.’’[2] De vraag rijst waarom de Europese Unie dit wil.[3] De individuele leermobiliteit betekent simpel gezegd voor studenten dat zij een studieperiode in het buitenland volgen, in overeenstemming met de leerdoelen van de student. Hetzelfde is mogelijk voor docenten; zij gaan dan een tijdje onderwijs geven in een ander EU-land.[4]
Individuele leermobiliteit
De duur van deze activiteit is 3 tot 12 maanden voor studenten[5], en 2 dagen tot 2 maanden voor onderwijzers.[6] De individuele leermobiliteit van het Erasmus+-programma ontvangt het meeste subsidiegeld: 1,56 miljard euro in 2018. Het totale budget van Erasmus+ is 16,454 miljard euro, dat beschikbaar is van 2014 tot en met 2020.[7] Verder verschaft Erasmus+ 4,532 miljoen euro aan beursgeld voor studenten uit de hele wereld om een masteropleiding te volgen.[8] Het is op zijn minst opmerkelijk te noemen dat Nederlands belastinggeld wordt uitgegeven aan een Australiër die een masteropleiding in de Verenigde Staten wil volgen, maar het is nog opmerkelijker dat de EU ons eigen belastinggeld besteedt aan de beïnvloeding van ons onderwijs. Tot slot is er de mogelijkheid om via het Erasmus+-programma een lening te krijgen voor een masteropleiding.[9]
Jean Monnet-activiteiten
De Jean Monnet-activiteiten zijn een ander subsidieprogramma dat deel uitmaakt van Erasmus+. Dit programma bestaat uit zes verschillende activiteiten. De Europese Unie beoogt met deze subsidies ten eerste om onderzoekers en tevens de jonge generatie leerkrachten aan te moedigen op het gebied van Europese integratie (Jean Monnet-leerstoel).[10] Ten tweede worden er subsidies verleend aan instellingen voor hoger onderwijs om onderwijsprogramma’s te organiseren op het gebied van EU-studies om de bekendheid van de EU te vergroten (Jean Monnet-modules).[11] Als (derde) land moet je de diplomatieke positie van de EU versterken, wil je deze subsidie ontvangen.[12] Ten derde krijgen expertisecentra subsidies om studenten, die zich normaal niet met het EU-recht bezighouden, te bereiken (Jean Monnet-expertisecentra).[13] Ten vierde steunt de EU verenigingen die specifiek tot doel hebben om een bijdrage te leveren aan het Europese integratieproces (Jean Monnet-verenigingen).[14]
Netwerk
Ten vijfde worden netwerken gesubsidieerd die de oprichting van verenigingen en onderzoekscentra op het gebied van EU-studies stimuleren (Jean Monnet-netwerken).[15] Tot slot steunt de Europese Unie projecten voor innovatie, kruisbestuiving en het verspreiden van informatie over de EU (Jean Monnet-projecten).[16] Een heel divers veld van subsidiemogelijkheden, maar ze hebben één ding in overeenkomst met elkaar wat betreft de criteria om aanspraak te maken op deze subsidies van de EU: ze zijn bedoeld om actief EU-burgerschap te bevorderen en EU-beleidsvorming te ondersteunen.[17] Het is dus niet zo vreemd dat de EU dit subsidieprogramma heeft vernoemd naar een federalist van het eerste uur.
Nexit Denktank heeft contact opgenomen met de Europese Commissie, afdeling Jean Monnet-activiteiten, met de vraag of de Denktank ook een subsidie kan krijgen als organisatie die een Nexit bevordert. Het antwoord dat we kregen: ‘’De kans is zeer klein.’’
Europese universiteiten
De regeringsleiders, voor ons Mark Rutte, hebben in de Europese Raad op 14 december 2017 de Europese Commissie en de Raad (van Ministers) verzocht om een twintigtal ‘’Europese universiteiten’’ op te richten.[18] Zo kunnen studenten diploma’s behalen door studies te volgen in de hele EU. Een universitaire opleiding, in Nederland, duurt in veel gevallen drie jaar, dus wanneer de Europese universiteiten afgerond zijn, volg je een jaar studie in Nederland, een jaar in Bulgarije en een jaar in Polen, bijvoorbeeld. Toegang voor ‘’ondervertegenwoordigde’’ en minder welgestelde studenten wordt gegarandeerd. Wat dit in de praktijk gaat betekenen is nu nog onduidelijk. Wellicht betekent dit dat Bulgaren en Roemenen, waar mensen van 300 tot 400 euro per maand leven, vergoedingen krijgen om naar Nederland te komen. De taal zal heel waarschijnlijk Engels worden, wat de verengelsing van onze samenleving nog meer zal bevorderen. Je krijgt dan academici die niet meer een goed ontwikkelde beheersing van de Nederlandse taal hebben. Door de opleidingen niet meer Nederlands te maken, worden de opleidingen dan voortaan Europees.
Handel
Dit moet onze universiteiten ‘’concurrerender’’ maken, dat terwijl de Nederlandse universiteiten al tot de wereldtop behoren: vrijwel alle Nederlandse universiteiten staan in de top 200.[19] De regeringsleiders vermeldden ook dat deze Europese universiteiten ‘’een vooraanstaande rol kunnen spelen in het oprichten van een gezamenlijke Europese onderwijsruimte’’.[20] Nog meer macht naar de Europese Unie. Het mag nu wel duidelijk zijn dat de Europese Unie geen handelsorganisatie is, maar een politieke organisatie die geen gas terug zal nemen. Iedereen begrijpt dat het harmoniseren van onderwijs niks heeft te maken met handel, maar met een federale Europese Unie die vanuit Brussel wordt geregeerd en waarin Nederland slechts een provincie wordt en waarin we Nederland voorgoed verliezen.
Federalisten
De Europese universiteiten hebben ten eerste als doel om het hoger onderwijs een impuls te geven in kwaliteit en aantrekkingskracht. Nogmaals: de Nederlandse universiteiten behoren al tot de top 200 wereldwijd. Alle buitenlanders willen op onze universiteiten studeren. Ten tweede moeten de Europese universiteiten zorgen voor een versterkte Europese identiteit door een nieuwe generatie Europeanen voort te brengen, aldus de EU.[21] Bij de Europese Raad en bij de Commissie schromen ze niet voor hun federale ambities. Het bewijs hiervoor staat in verschillende documenten, elk honderden pagina’s lang, en onze premier, Mark Rutte, hij blijft voor alles tekenen, om vervolgens met zijn welbekende glimlach te zeggen hoe ‘’noodzakelijk’’ dit is in het Nederlands belang. In het Nederland van de EU-federalisten zal hij bedoelen.
Lees verder:
> Hoe zou het de Nederlandse handel vergaan na een Nexit?
> Staat de coalitie Rutte toe af te wijken van het regeerakkoord over het Corona steunfonds?
[1] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 30.
[2] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 32.
[3] De Europese identiteit versterken via onderwijs en cultuur. (2017, november). Europese Commissie, p. 1.
[4] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 34.
[5] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 39.
[6] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 40.
[7] Erasmus+ Annual Report 2018. (2020, januari). Directorate-General for Education, Youth, Sport and Culture (European Commission), p. 29.
[8] Erasmus Mundus Joint Master Degrees. (2019, 21 augustus). European Commission. https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/opportunities/individuals/students/erasmus-mundus-joint-master-degrees_en
[9] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 105.
[10] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 230.
[11] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 225.
[12] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 227.
[13] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 235.
[14] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 240.
[15] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 244.
[16] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 248.
[17] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 225-268.
[18] Het secretariaat-generaal van de Raad. (2017, december). Bijeenkomst van de Europese Raad (14 december 2017) – Conclusies (CO EUR 24 CONCL 7). Europese Raad, p. 3.
[19] World University Rankings 2021. (2020, 7 september). Times Higher Education (THE). https://www.timeshighereducation.com/world-university-rankings/2021/world-ranking#!/page/0/length/25/locations/NL/sort_by/rank/sort_order/asc/cols/stats
[20] Erasmus+-programma. (2020, augustus). Europese Commissie, p. 30.
[21] De Europese identiteit versterken via onderwijs en cultuur. (2017, november). Europese Commissie, p. 12.
Credits:dit Nexit Denktank-artikel is tot stand gekomen met aangeleverde input door Gabriel van de Bloemfontein
Fotocredits: Pixels